Moshi & crazy nights

Ongelooflijk, over exact een maand stappen we straks alweer de vlieger op richting België. Nog 2 stageweken en 2 vakantieweken liggen in het vooruitzicht.
Maar eerst nog een update over de afgelopen week.

Vorig weekend zijn we naar Moshi geweest met enkel vrijwilligers van ProjectsAbroad. Moshi is een stad ongeveer 2 uur rijden van Arusha. We vertrokken zaterdagochtend vroeg met de bus, op z'n Afrikaans. Met andere woorden overvol dus. We moesten maar blijven proppen. Na een lange rit kwamen we in de stad aan waar we dan verder moesten met een dalla-dalla, de typische Afrikaanse busjes, te vergelijken met De Lijn bus tijdens de schoolspits in Leuven stad (alleen komen deze busjes wel op tijd en zien ze zwart van't volk). We begonnen onze tocht aan het startpunt van de Kilimanjaro. Onderweg hadden we de 'verlegen berg', zoals deze hier genoemd wordt, toch kunnen bewonderen. Aan het startpunt kregen we wat informatie over de verschillende routes die je kan beklimmen. Voor alle duidelijkheid, we zijn NIET gestart. Er over praten alleen was al vermoeiend genoeg. Na dit informatief halfuurtje hebben we onze tocht verder gezet richting een koffieplantage. We hadden velden vol koffieplanten verwacht, maar in plaats daarvan kregen we een rondleiding in een stukje oerwoud bij een man van de Chagga stam. Hij had welgeteld een stuk of 5 koffieplanten in zijn oerwoudhofje staan. We kregen uitleg over de groei en oogst van de koffiebonen. Verder had hij nog een cacaoplant, enkele bananenplanten, een mangoboom en een tabakplant staan. Hij nam ons verder het oerwoud in naar wat ik denk dat de gezamenlijke woonplaats is van de stam. Hier gingen we zelf verse koffie maken. We moesten de koffiebonen eerst roosteren en daarna fijnstampen. Hier hoorde een Afrikaans liedje bij dat je met volle overgave en veel swing moest zingen. Het gaat als volgt: "Twanga, twanga, twanga tunywe kahawa". Geen idee wat het betekend, maar het was wel grappig :) Toen de koffiebonen volledig tot koffiegruis gemalen waren kregen we eerst typische Afrikaanse chocolade. Dit is gewoon koffiegruis met suiker gemengd. Dit kreeg je dan in je hand en moest je oplikken. Van de overschot werd de verse koffie gegoten, deze smaakte echt heel goed. Na dit koffiekletsje was het tijd voor de lunch. Voor de verandering was het droge kip met rijst :) Na de lunch moesten we te voet verder richting de grotten en watervallen. We kwamen eerst aan bij de grotten. Nu ja grotten, het was 1 grotje dat we konden bekijken. Hier leefden/schuilden zo'n 200 jaar geleden de Chagga stammen tijdens de stammenoorlog met de Masai. We kregen wat historische achtergronduitleg en mochten dan de grot in om te bekijken hoe ze werkelijk leefden (maar dan zonder licht natuurlijk). De grotten waren oorspronkelijk nog veel groter, maar door de bosgroei zijn deze beschadigd. Hierna konden we naar de Ndoro watervallen. We hadden verwacht dat we deze gewoon gingen zien wanneer we aankwamen, maar we moesten onze rugzak droppen en kregen een grote stevige stok die als steun moest dienen. We moesten een hele afdaling doen voordat we bij de watervallen aankwamen. Deze afdaling bestond uit zand/modder, stenen en ultrahoge treden. Natuurlijk moest het ook nog eens beginnen regenen zodat alles nog gladder was. Gelukkig hadden we allemaal onze wandelschoenen aan en is er niemand gevallen. Aan de watervallen hebben we wat fotoshoot gedaan en dan moesten we de hele weg terug naar boven. Dit was eens zo zwaar en iedereen was dan ook uitgeput toen we boven aankwamen. Als laatste activiteit van de dag stond er een museum op het programma. We zetten onze wandeltocht verder, dit keer door nog meer oerwoud en kleine gladde paadjes. Iedereen moest elkaar helpen en vasthouden zodat je niet uitgleed en in het water belandde. Ook moesten we een rivier oversteken over rotsen, bijna was ik erin gesukkeld. Gelukkig kreeg ik hulp van een zwarte man die zijn evenwicht goed kon houden. Aan het museum aangekomen wou iedereen eigenlijk gewoon naar het hotel om te douchen, maar we kregen toch nog eerst wat uitleg over de Masai. We mochten een kijkje nemen in een Masai hut. Het was er pikkedonker en we moesten op een koeienvel gaan zitten. Toen de gids met zijn zaklamp in de hut scheen zagen we opeens dat er grote koe voor onze neus stond! We verschoten zo hard en Jente was op 2 seconden terug uit de hut, iedereen moest natuurlijk lachen met ons. Na de rondleiding gingen we met de dalla-dalla naar het hotel, waar we amper 10 minuten kregen om ons snel om te kleden, want we moesten naar het restaurant voor het avondeten. Het hotel was een motel met kamers die niet echt proper waren. Maar ja voor 5€ kan je natuurlijk ook niet veel verwachten. Als avondeten zijn we naar een Italiaans restaurant gegaan waar we weer pizza gegeten hebben. Nadien moesten we een poging doen om te slapen. Dit viel niet mee aangezien het wel 40° leek in de kamer!
Zondagochtend moesten we om 8u verzamelen om te ontbijten. Dit ging door in een ander hotel waar we voor 5.000TSH (of 2,5€) een stevig ontbijtje konden krijgen. We kregen toast, eieren, pannenkoeken, fruit,... Eindelijk eens een zalig ontbijt! Nat dit ontbijt vertrokken we voor de laatste stop: de hotsprings. Hiervoor moesten we een tuck-tuck nemen. Dit is een overdekt brommertje waar je met drie op de achterbank moet zitten. We moesten hierin een uur rijden door hobbelige zandwegen en stenen. De chauffeurs waren aan het racen tegen elkaar dus we gingen wel redelijk snel. De hotsprings liggen ergens verscholen in de natuur. Het is een soort meertje omringd door bomen. Het water was zalig van temperatuur. Na ongeveer 2 uur zijn we terug vertrokken want er kwam een bus toeristen aan waardoor het niet meer zo fijn was. Weer moesten we die hele weg af. Onze chauffeur was als laatste vertrokken, maar wou per se als eerste aankomen en het is hem nog gelukt ook. Na dit avontuur zat ons weekend erop en konden we weer de bus op richting Arusha.
Thuis aankomen wouden we alle foto's net op de computer zetten toen de elektriciteit uitviel.. We hebben diner bij kaarslicht gegeten en de elektriciteit is nog uitgebleven voor de volgende 2 dagen. Dit was de langste black out dat we tot nu toe meegemaakt hadden.

Tijdens de week hadden we weer nachtdienst. Het zijn niet echt drukke nachten geweest, maar we hebben wel heel wat gezien en meegemaakt! Ik heb een sectio mogen mee volgen. De procedure is te vergelijken met deze in België, enkel is het wat minder netjes en steriel. Toen ze de steriele tafel aan het klaarmaken waren kwam er ineens een mot opvliegen.. De operatiekamer werd ook niet gepoetst voor een andere operatie. Hier snijden ze ook verticaal terwijl ze bij ons horizontaal snijden. De baby was er wel snel uit en deed het gelukkig heel goed. Het hechten was wat anders.. Echt lelijk gedaan en je zag nu al dat er een super groot en lelijk litteken ging overblijven. Toen ik terug op de verloskamer kwam hadden Nathalie en Jente een doodgeboorte meegemaakt. Nathalie had de bevalling gedaan en was hier toch wel van onder de indruk.

Verder hebben we tijdens onze nachten nog een gestoorde vrouw gehad. Ze was al enkele keren weggelopen en had haar spullen laten staan. De bewaking van het ziekenhuis moest haar dan terugbrengen. Toen kwamen ze op het idee om haar een waakinfuus te geven zodat ze in haar bed zou blijven, maar dit hielp natuurlijk ook niet. De vrouw heeft gewoon haar infuus uitgetrokken. Toen liep ze de hele tijd naakt rond door heel de labour ward met haar infuus in de hand. Ze moest ook van alles kunnen aanraken en heeft de koffie van de dokter op de grond gegooid. Op een gegeven moment werd ze echt gek en pakte ze een mes van tafel en richtte het eerst naar ons. Jente kon snel weglopen, maar Nathalie en ik zaten vast tussen de tafel en de muur. Ik stond al bijna op tafel om weg te lopen toen de vrouw verder naar de verloskamer ging en de vroedvrouwen bedreigde. We mochten toen even niet meer de verloskamer binnengaan. De dokter heeft haar dan uiteindelijk iets gegeven om te kalmeren.

Toen Jente en ik net een vrouw naar de postnatale afdeling gebracht hadden zagen we dat er twee vrouwen aankwamen met doeken in hun handen waar een baby in lag. De vrouw was thuis bevallen en Jente pakte het kindje over om naar binnen te brengen. Toen ze dit deed leek het alsof er niets meer in de doeken lag dus snel gingen we naar binnen en riepen we de vroedvrouwen erbij. Jente deed de doeken open en er lag een heel klein baby'tje in. Ik denk ongeveer 24 of 25 weken oud. Het kleintje kreunde wel een beetje, maar het zag er echt niet goed uit. De vroedvrouw heeft het toen meegenomen naar de neonatale afdeling. We weten niet hoe het verder is afgelopen.

Van bevallingen hebben we Nathalie het meeste laten doen deze nachten, want Jente en ik hadden onze 40 al. Nathalie heeft ze nu ook gehaald en we kunnen nu terug afwisselen.

Donderdagavond was het weer social night van Projects. We kregen pizzabuffet in het Mount Meru hotel. Ik wil niet tellen hoeveel pizza's ik hier al gegeten heb de afgelopen 6 weken.. Het was wel heel lekker en gezellig!

Zaterdag gaan we met dokter Mardai opnieuw naar Moshi, want hij wil ons een echte koffieplantage laten zien en ook meer van de stad. Hij is hier opgegroeid en is dus erg fier op Moshi, dit wil hij graag meedelen met ons.
Zondag gaan we dan misschien een weeshuis bezoeken samen met Izzy.

Voila, weer een hele boterham!

Tot de volgendee! xxxx