It's a girl!

"Hongera !It's a girl!" Jeeej, mijn 40ste baby'tje op de wereld gezet deze week! Het doel voor af te studeren is gehaald!

We hebben deze week weer dagshiften gedaan. Over het algemeen was er niet zo heel veel te doen. Omdat Jente en ik onze bevallingen al gehaald hebben, hebben we Nathalie telkens tussen onze beurtrol gelaten. Ik heb deze week 3 bevallingen kunnen doen.

Op maandag moesten we met de hoofdvroedvrouw naar de store en naar de apotheek voor de nieuwe voorraad voor deze week. We moesten telkens de rolstoel meenemen voor al de zware dozen. Natuurlijk hebben we hier een pleziermomentje van gemaakt :) Toen we met de lege rolstoel van de labour ward naar de apotheek moesten ging er telkens iemand inzitten en de ander duwde dan voort :) Het weggetje ging bergaf, dus gingen we met een vaartje vooruit! Plezier maken en lachen tijdens het werk hoort er hier helemaal bij! Toen we terug kwamen stonden er 2 student verpleegkundigen uit Engeland. Zij komen deze week eens kijken hoe het hier op de labour ward aan toe gaat. Ze hebben nog nooit een bevalling gezien en vonden het dan ook spectaculair wanneer het eerste baby'tje van de dag geboren werd (onder leiding van Nathalie). In de namiddag heb ik ook nog een bevalling kunnen doen, van een 16 jarig meisje. Ze was een Masai en was ook besneden. Bij de bevalling had ze een oppervlakkig scheurtje naar boven toe (in het littekenweefsel van de besnijdenis). Ik moest eerst een blaassonde steken zodat ik de urethra niet mee zou dicht hechten. Gelukkig was het maar een klein en oppervlakkig scheurtje dat ik gemakkelijk kon hechten, want dit had ik nooit gezien in België.
Na het werk zijn we in de stad bij verschillende bureau's gaan horen voor de prijs voor een safari. Toen we het ene bureau uitkwamen werden we overspoelt door allemaal zwarte mannen die ons wouden lokken naar hun safaribureau. We hadden zelf al enkele bureau's in gedachten waarnaar we opzoek waren, dus we wimpelden hun af. Natuurlijk lieten ze het hier niet bij en hebben ze ons de hele tijd achtervolgd. Blijkbaar krijgen ze 'tips' als ze mensen lokken naar een bureau, daarom waren ze dus zo opdringerig. Uiteindelijk hebben we een bureau gevonden die ons een hele goede prijs gaf voor 4 dagen safari en 7 dagen Zanzibar. We zijn dit dan ook meteen de volgende dag gaan vastleggen. Hier kijken we allemaal super hard naar uit!

Op dinsdag moesten we beginnen met de admissions en hebben we elk 1 vrouw kunnen doen. Op het einde van de dag hebben we elk de bevalling kunnen doen van de vrouw die we die ochtend hadden opgenomen, dit was wel leuk. Het was ook meteen de 40ste bevalling van mij en Jente. Terwijl Nathalie nog een bevalling aan het doen was en Jente aan het assisteren was, zei Jente ineens dat er een vrouw aan het bevallen was. Snel heb ik mijn handschoenen aangedaan en de bevalling kunnen doen. Het vruchtwater was vies meconiaal en de baby hing onder de bruin/groende drek. Ze deed helemaal niets en was erg slapjes. Ik begon de baby af te drogen en te stimuleren. Snel heb ik afgenaveld en heeft de vroedvrouw de baby meegenomen. Ze heeft het kindje dan geaspireerd en even wat zuurstof toegediend. Gelukkig is het baby'tje er goed uitgekomen :) Het zou echt jammer geweest zijn moest net mijn 40ste kindje er slecht aan toe zijn. Het kindje was ook nog wat aan de kleine kant (2,400 kg) en moest dus naar de neonatale dienst. Nog snel kon ik met mama en baby op de foto. Ik heb de mama een babykleedje gegeven en een ballon om te vieren dat ze mijn 40ste bevalling was :) Ze was er heel blij mee!
Na het werk zijn we richting Shoprite gegaan waar we in een stoffenwinkeltje gaan kijken zijn voor leuke stofjes. Ik heb hier een mooi stofje gevonden waar ik kussenslopen van het laten maken voor thuis :) Voor het liefje laat ik hier een (supercoole!) zebrazwembroek maken! (Ja Vinnie, je gaat er geweldig mee staan ;) en moeten dragen ook al vind je het maar niks :D)

De rest van de week is ook rustig verlopen. Op woensdag stonden we opeens met 10(!) studenten. Wij met 3, dan nog 3 studenten vroedkunde en nog 4 studenten verpleegkunde. Dit was echt veel te veel en niet meer leuk. Je kon amper iets doen. Een van de studenten verpleegkunde wil hier graag een bevalling doen. Toen er een vrouw binnenkwam met 6cm voor een 6e kind stond ze opeens klaar met steriele handschoenen aan. Ik vind dit echt helemaal niet verantwoord, want ze weet er echt niets van. Ze vroeg zelfs wat een doptone was en waarvoor het diende! Ze kent de gevaren niet van wat er allemaal verkeerd kan lopen of van wat zij verkeerd kan doen bij een bevalling. Dit 6e kind vond ik persoonlijk ook een risico, want de vrouw was al een hele nacht in arbeid (die niet echt vorderde) en had ook al de hele nacht moeten mee persen van de vrouwen in haar dorp. Ook hadden zij de hele tijd de vagina proberen groter te maken waardoor de vrouw nu enorm gezwollen schaamlippen had. Uiteindelijk heeft een vroedvrouw (of is ze nu kuisvrouw?) de bevalling gedaan en heeft de student gewoon toegekeken (wat meer gepast is!).

Op donderdag en vrijdag zijn we dan een late komen doen, omdat we dan enkel met ons 3 zijn en niet met al die andere studenten (want dan kan je echt niets doen). Ik heb nog 1 bevalling kunnen doen, het was weer kalmpjes. Jente heeft een helse bevalling gedaan waarbij Nathalie en ik haar moesten helpen om de vrouw rustig te houden. Ik heb nog nooit iemand zo hard horen schreeuwen! Het enige wat ze deed was luidkeels schreeuwen, in plaats van te persen. Ze hield echt niet op en stampte en sloeg in het rond! Nathalie en ik hebben haar handen en benen echt moeten vasthouden of ze zou Jente gewoon in het gezicht gestampt hebben. De vroedvrouw kon er ook niet meer tegen en opeens kwam ze ertussen en sloeg de vrouw los op haar gezicht (en heel hard). Toen is ze gestopt met roepen en heeft enkel nog geperst (ze had een geweldig kwaad en opgespannen gezicht). Uiteindelijk is de baby dan geboren en moest ze van de vroedvrouw danku zeggen tegen ons. Natuurlijk moest ze nog gehecht worden ook, nog een avontuur op zich. Ze spande zich zo hard op en kneep haar billen helemaal dicht dat we niets konden zien. Weer moest ik haar handen tegenhouden en benen openhouden zodat Jente iets kon zien. Op zo'n momenten mag je echt niet geduld verliezen!

Fien en Shanah zijn deze week op bezoek geweest bij ons, om eens te kijken hoe het in ons ziekenhuis er aan toe gaat. Ze vonden het heel groot, netjes en georganiseerd :) Net toen we ze de verloskamer lieten zien zei Fien "Oei die mevrouw is aan het bevallen!". Zij zijn het niet gewoon dat ze wachten tot we een hoofdje zien, want bij hun in het ziekenhuis verhuizen de vrouwen naar een verlosbed wanneer ze moeten bevallen. Toen ik zag dat het hoofdje kwam heb ik snel handschoenen aangedaan en de baby aangepakt.

Op donderdag zijn we nog een feestje gaan bouwen in ViaVia. Tot half 1 heeft er een Afrikaans bandje gespeeld. Er stond een vrouw op het podium die haar kont nogal kon bewegen! Een echt Afrikaanse dus. Er kwam ook een hele groep jongens binnen (Wapi Wapi crew) en zij deden ook één voor één een dansje op het podium. Nadien kwamen er enkele vrouwen om de beurt met hun kont op het podium schudden, en de mannen maar kijken natuurlijk! Het was een echte vleeskeuring! Rond half 1 begon de DJ dan buiten te draaien en gingen we allemaal naar de dansvloer. De muziek en de sfeer waren goed en we hebben ons goed geamuseerd. Rond half 2 moest opeens de dansvloer worden vrijgemaakt voor de Wapi Wapi Crew. Dit is een dansgroep en ze gingen een kleine show opvoeren als reclame voor hun 3 uur durende show van aanstaande zaterdag (echt jammer dat we niet kunnen gaan). Het was echt geweldig! Die negers kunnen er wat van hoor!

Dit weekend gaan we op weekend naar Moshi, een stad naast Arusha. Hier gaan we watervallen, een koffieplantage, hot springs en grotten bezoeken.

Zo, weer een heel verhaal voor deze week! Tot volgende week! xx