Happy Birthday to me!

Onze allerlaatste stageweek zit erop! We hebben afgesloten met een laatste reeks nachten die, net zoals de eerste reeks, heel erg druk waren. Als eindtotaal sta ik op 54 bevallingen :) Ik heb ook een kindje mogen aanpakken bij een sectio. Het kindje was wel al gestorven in de baarmoeder, omdat de moeder een placentaloslating had. De moeder zelf was ook helemaal niet goed. Ze had al heel veel bloed verloren en ze viel de hele tijd flauw. De keizersnede is dan in een ander OK doorgegaan waar ze de vrouw volledig in slaap gedaan hebben. Het was een heel klein mooi jongetje. Ik heb het aangepakt en in een kanga gewikkeld. Daarna heb ik het terug mee naar de verloskamer genomen en op het plaatsje gelegd voor de doodgeboortes. Er lag nog een ander kindje ook. 's Morgens mogen de ouders hun kindje dan komen bekijken en ophalen. Ze nemen de kindjes hier zelf mee naar huis om te begraven.
Verder heb ik nog enkele keren kunnen hechten ook. Toen we op een nacht aankwamen was er onmiddellijk al een bevalling. Het hoofdje stond al dus ik deed snel handschoenen aan. De vroedvrouw kwam zeggen dat ik een episiotomie moest zetten, maar ik kreeg mijn vingers er al niet meer tussen. Ik moest toen van de vroedvrouw het hoofdje maar terugduwen, maar dit vond ik maar raar. Ik durfde niet goed te duwen, omdat ik schrik had dat ik het hoofdje ging kwetsen. De vroedvrouw is er toen zelf tussengekomen en heeft de knip gezet. Nadien mocht ik de bevalling verder doen. Toen ik wou beginnen met hechten zag ik dat de vrouw ook nog eens naar beneden én naar boven gescheurd was. Dit was dus een hele klus om alles terug mooi aan elkaar te hechten. Ik wist eerst niet goed waar te beginnen, maar het resultaat was wel mooi, alles zat terug netjes aan elkaar. In totaal heb ik bijna 50 minuten gehecht. Mijn rug deed echt heel veel pijn, want het bed stond super laag tegen de grond. Hierna moest ik dus wel even bekomen. Ik heb diezelfde nacht nog 2x moeten hechten, maar gelukkig maar kleine scheurtjes. Nadien was ik het wel even beu.
Ik heb ook nog een bevalling gedaan van een eerste kind. Ik dacht dat ik nog wel even tijd had, want meestal moeten deze vrouwen toch wel even persen, maar dit was echt ongelooflijk. De vrouw perste zo goed en de baby floepte er helemaal uit. Ik verschoot hier wel even van dat dit zo vlot ging voor een eerste kind.
Mijn allerlaatste bevalling hier in Tanzania was van een tweede kind. De vrouw lag al erg lang op de verloskamer en ze was ook al heel lang aan het 'duwen'. Haar vliezen lagen ook al een tijdje naar buiten en het was weer heel meconiaal vruchtwater. Het duurde even voor het hoofd volledig geboren was (het was echt een heel groot hoofd!) en toen deed de baby niet zelf zijn uitwendige spildraai. Ik wou toen gaan voelen aan welke kant de rug zat om de baby zelf te draaien, maar ik kon er amper tussen met mijn vingers. Na heel wat gefoefel om mijn vingers er toch tussen te krijgen kon ik de baby uiteindelijk draaien. De schouders moesten nu nog geboren worden, maar ik kreeg de bovenste schouder er maar niet uit. Ik denk dat het een schouderdystocie was. Ik heb dan geprobeerd om deze te draaien en uiteindelijk heb ik eerst de onderste schouder en arm geboren laten worden waarmee dan gelukkig ook de bovenste schouder meekwam. Het kind woog 4,100! Dit is de zwaarste baby die we hier al gezien hebben. Geen wonder dat deze er niet goed uitgeraakte. De baby zelf was wel niet goed. Hij deed helemaal niets toen hij geboren werd. Ik heb dan onmiddellijk afgenaveld en de vroedvrouw heeft de baby meegenomen voor reanimatie. Gelukkig heeft het kindje het wel gehaald.
Verder hebben we tijdens een nacht ook een stuitbevalling gezien die de vroedvrouw zelf uitvoerde. Natuurlijk had ze te snel de baby aangeraakt en waren de armpjes opgeslagen. Hierdoor zat de baby vast. Na heel wat gesleur en getrek van de vroedvrouw aan de baby is deze dan toch geboren. Raar maar waar, de baby deed het nog goed ook!
Na onze laatste nacht hebben we afscheid genomen van de vroedvrouwen en het ziekenhuis. Ik kan nog steeds niet geloven dat we hier 2 maanden gewerkt hebben.
We hebben allemaal een goede evaluatie teruggekregen dus we kunnen met een gerust hartje terug naar België komen.

We zitten hier ook volop in het regenseizoen en dat is wel te merken. Bijna elke nacht regent het aan 1 stuk door en ook vaak overdag krijgen we een bui over ons heen. 's Avonds komen er nu ook altijd hele rare beesten naar buiten. Het zijn wormen, maar ze kunnen vliegen. Hun vleugels zijn echt heel groot en ze maken een eng geluid. Die vliegende wormen zitten hier echt overal, zelfs heel de verloskamer zat vol! Wij hebben er dan enkele vermoord met onze bus alcoholgel. Echt vieze beesten! De vroedvrouwen vertelden ons dat ze deze opeten. Ze halen de vleugels eraf en bakken de wormen. Zo goor!

Gisteren zijn we nog een laatste keer naar de Masai markt geweest waar ik weer heel wat gekocht heb natuurlijk. :)
's Avonds zijn we begonnen aan mijn verjaardagsparty. We hebben eerst hier thuis gezellig wat gezeten en gedronken. Ik heb een lekkere cake gekregen van de rest met kaarsjes op! :) Nadien zijn we naar ViaVia geweest. Ik mocht gratis binnen als Birthday girl :) Om middernacht heeft een Afrikaans live bandje Happy Birthday gezongen voor mij. Van de vriendinnen kreeg ik elk een shotje die ik achter elkaar heb moeten binnen gieten. Nadien zijn we naar de dansvloer getrokken en hebben we ons goed laten gaan! Hele leuke verjaardag!
Natuurlijk zijn we wat 'hangover' vandaag, maar dat hoort er bij :)
Vanavond gaan we nog met Jana en Dana eten in Le Patio.

Morgen vertrekken we op safari voor 4 dagen, dan zijn we nog 3 dagen in Arusha en daarna zitten we op Zanzibar. Nog twee weken en we zijn alweer thuis.

Tot binnenkort! xxx